Het was 20 januari 2020. Blue Monday, de meest deprimerende dag van het jaar. Dit zou de dag moeten zijn dat iedereen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelt. Dit gold echter niet voor ons. Wij hadden al weken lang naar deze dag uitgekeken en de nieuwsgierigheid en energie gierde door ons lichaam. Er stond namelijk een gletsjer hike en ice cave tour op het programma naar de Vatnajökull gletsjer in IJsland.
Tip: boek deze tour eenvoudig hier!
Weersvoorspellingen
We hadden de tour eigenlijk voor de dag ervoor staan, maar op het laatste moment hebben we de tour een dag verplaatst vanwege het weer. Dit was de beste beslissing die we hadden kunnen maken. De dag ervoor was het bewolkt en regenachtig geweest, maar deze ochtend waren er nauwelijks wolken aan de hemel te zien. We maakten kennis met Oscar, onze gids voor de dag. Ik vroeg hem of de tour de dag ervoor überhaupt door was gegaan. "Dat wel" zei hij "maar het weer was echt slecht, dus hebben we de tour moeten inkorten." Dat zou deze dag anders zijn, want de weersvoorspellingen waren bijzonder goed. Normaal gesproken zou Oscar de gletsjer van een andere kant beklimmen, maar hij zei dat hij vandaag een avontuurlijkere route in petto had voor ons. We liepen richting een smalle spleet in de gletsjer en via een touw klommen we naar boven. Echt onvoorstelbaar hoe mooi het ijs was! Allerlei tinten wit en blauw passeerden onze ogen en je wist gewoon niet waar je moest kijken. Overal waar je keek zag je wel iets interessants. Felblauw ijs wat meters dik is; wit ijs wat flinterdun en doorzichtig is als glas; of zwart ijs, wat zijn kleur heeft gekregen door het as van een vulkaanuitbarsting. Van dichtbij waren in dit ijs ook nog allerlei vormen en kristallen te zien en van veraf waren er verschillende natuurlijk gevormde bogen of andere bijzondere ijssculpturen zichtbaar. Kortom: we kwamen ogen te kort.
Tip: verblijf de nacht voor de tour bij Hotel Skaftafell!
Gletsjer hike
Toen we door de spleet naar boven waren geklauterd, liepen we een heel eind over de gletsjer. Elke keer dat we de stijgijzers in het ijs trapten braken er kleine stukjes ijs los welke over de gletsjer naar beneden gleden. Dit maakte een continu tikkend en rinkelend geluid wat als muziek in onze oren klonk. Aan de helderblauwe lucht was een prachtig zonnetje te zien, dus qua weer hadden we het niet beter kunnen treffen. Na een flinke wandeltocht bereikten we het hoogtepunt van de tour aldus Oscar. Een smalle tunnel van zo'n 50m diep kriskraste door de ijzige gletsjer. De tunnel ging van links naar rechts en van boven naar onder. Af en toe moesten we bukken om door te kunnen lopen en af en toe reikte de tunnel meters hoog. De tunnel liep dood, maar het was bepaald geen straf om dezelfde weg weer terug te lopen. Toen we terug liepen brak wel de 'middle bar' van mijn stijgijzers door midden, maar gelukkig had Oscar nog reserve crampons bij. Met nieuw schoeisel liepen we nog een keer op en neer door de tunnel omdat we er geen genoeg van konden krijgen.
Na het bezoekje aan de tunnel zijn we terug gelopen en hebben een komvormige locatie midden in de gletsjer bezocht. De doorsnede was zo'n 100m en hier kon je door de komvorm niet helemaal naar beneden glijden. Het was dus veilig om van de steile helling naar beneden te glijden. Dit moet toch echt de mooiste glijbaan zijn waar we ooit vanaf zijn gegleden! Aan het eind van de kom liep een grote tunnel met een ijzige boog erboven. Er was ook veel zwart ijs wat mooi contrasteerde met de verschillende kleuren blauw en om het plaatje compleet te maken waren de bergen op de achtergrond zichtbaar. Dit was de laatste stop op de gletsjer, dus dat betekende dat we richting de grote ijsgrot zouden gaan.
Tip: boek je tickets naar IJsland eenvoudig en voordelig hier!
Ice cave
De ijsgrot ligt aan de voet van de gletsjer welke we vroeg in de ochtend al gepasseerd hadden. Oscar wilde echter eerst de gletsjer op, omdat het in de ochtend snel druk zou worden in de ijsgrot. Hij had inderdaad gelijk. Nu in de namiddag waren er nauwelijks mensen in de grot, dus konden we volop genieten van dit natuurfenomeen. Aan het begin was de grot zo'n 30 meter breed en een meter of 5 hoog, maar naarmate je verder de grot in liep, werd deze smaller en lager. Er lagen verschillende plassen water op de rotsachtige bodem wat voor een prachtige reflectie van alle kleuren zorgde. Op de website hadden we perfecte foto's gezien en normaal gesproken is het onmogelijk om foto's van vergelijkbare kwaliteit en schoonheid zelf te maken. Behalve bij deze tour. Bij dit spectaculaire natuurverschijnsel was het niet moeilijk om mooie foto’s te maken. Alle verschillende kleuren blauw maakten dat deze tour toch wel een van de mooiste in ons leven was! Tijdens de wandeling naar onze bus kon ik het dan ook niet laten om telkens weer achterom te kijken naar de gletsjer. Het enorme volume deed me beseffen dat we slechts een minuscuul deel van de gletsjer bezocht hebben, dus wie weet wat voor indrukwekkende grotten en spleten deze gletsjer nog meer in zijn mars heeft! Hier kunnen we alleen maar over dromen.
Gletsjermeren
Eenmaal terug bij de startpunt van de tour, Jökulsárlón Lake, hebben we de drijvende ijsschotsen bekeken. Hoe mooi het ook was, we merkten dat ons hoofd nog vol zat van de gletsjer hike. We hadden al zo veel moois gezien die dag dat het leek of er geen ruimte was voor nog meer moois. Desondanks maakte het meer toch nog indruk op ons, net als Diamond Beach. Dit is het gedeelte waar het gletsjer meer uitmondt on de zee. De flinke ijsklonten die hier uit het gletjermeer de zee in drijven, worden door de golven weer het land op geduwd. Daardoor ligt het zwarte zandstrand bezaaid met ijsklonten van allerlei formaten. De kleinste passen amper in je glas en de grootste zijn meters groot. Na deze stop hadden we nog één locatie op de planning: Fjallsárlón Lake. Dit is een kleiner gletsjer meer en veel minder toeristisch. Toen we daar arriveerden waren er slechts vier andere toeristen. Vergeleken met Jökulsárlón dreven er minder ijsschotsen in het water, maar dit meer liep echt tot aan de rand van de gletsjer. Daar was een enorme blauwe muur te zien vol met spleten. Van veraf leek de blauwe muur niet al te groot, maar als je dichterbij zou kunnen komen zou je waarschijnlijk versteld staan hoe hoog het zou zijn.
Diamond Beach
Blue Monday
Wat een dag was dit zeg! De verwachtingen waren hoog gespannen, maar deze dag had al onze verwachtingen overtroffen. Het volume van de gletsjer, de ijssculpturen van groot naar klein, de besneeuwde bergen en alle kleuren blauw die we gezien hadden hebben diepe indruk op ons gemaakt. Het was dan Blue Monday - de meest deprimerende dag van het jaar - maar voor ons was dit misschien wel een van de gaafste dagen van ons leven! Als we ons in de toekomst treurig of depressief voelen op Blue Monday, dan zullen de herinneringen van deze dag vast weer een glimlach op ons gezicht kunnen toveren.