Bucketlist: check!
Jordanië stond al een tijd op mijn bucketlist. Ineens bedacht ik me dat het wel eens tijd werd om deze ervan af te halen, dus boekte ik spontaan een reis. Een groepsreis welteverstaan, omdat ik het toch wel een beetje tricky vond om in mijn eentje naar dit land in het Midden-Oosten af te reizen. Ik kon gelukkig van tevoren zien dat de leeftijden van de groepsgenoten een beetje verschillend waren. Da’s goed, ik had namelijk geen zin om tussen al die oudjes te zitten en me te ergeren aan hun slakkentempo😊
Een paar weken geleden ben ik dus naar Jordanië geweest.
Reis naar Jordanië
Op een vrijdagavond vertrok het vliegtuig om half 7. Ik was even bang dat het, vanwege het begin van de herfstvakantie, zou stikken van de jengelende kinderen. Dat viel enorm mee! Ik was binnen no time ingecheckt. Toen ik stond te wachten voor de security, hoorde ik twee vrouwen achter mij in de rij praten over kledingvoorschriften en lekker weer. ‘Jullie gaan vast naar Jordanië’, was mijn reactie. Dat bleek inderdaad zo te zijn. Nog geen 5 minuten op Schiphol en de eerste medereizigers had ik al gevonden. We hebben nog even een koffietje gedaan en zitten kletsen (Mijn oriëntatie vermogen is trouwens belabberd. Schiphol kan ik wel zo’n beetje mijn tweede huis noemen en ik weet nog stééds niet de weg…)
Mooi op tijd vertrok het vliegtuig naar Frankfurt. Anderhalf uur later ging de reis verder naar Amman. Midden in de nacht landde het vliegtuig in de hoofdstad van Jordanië. Ik ontmoette de groep (24 man) voor de douane. Ik vind het altijd een beetje een gek moment, iedereen stelt zich voor en je realiseert je dan dat je de vakantie met deze mensen moet gaan doorbrengen. Je hoopt toch dat het een beetje leuke mensen zijn.
Na de douane bracht de chauffeur van onze kleine touringcar ons, samen met Mo, onze Jordaanse reisleider die Nederlands spreekt, naar het hotel in Amman. Toen ik de deur van mijn hotelkamer opendeed, kwam ik niet meer bij van het lachen. Een suite, met kingsize bed, een kantoor, bank, stoelen en een badkamer zo groot als mijn woonkamer thuis! All for me! Dat begon al goed. Helaas had ik niet al te veel tijd deze eerste nacht. Het was inmiddels half 5 in de ochtend en over 2 uur zou de wekker alweer gaan….
Lekker brak zat ik dus aan het ontbijt, dat bestond uit veel fruit, groente en zoetigheid. Toen iedereen klaar was, stapten we de bus in om onze eerste dagtocht te maken.
Dagje Amman
Citadel
De Citadel ligt op de hoogste berg van Amman, de Jebel Al Qala’a . Je vindt hier ruïnes die duizenden jaren teruggaan in de tijd, zoals de overblijfselen van de Tempel van Hercules en ruïnes van een Byzantijnse kerk. Verder vind je er een archeologisch museum en het Ummayad Paleis. Vanaf de Citadel is er een mooi uitzicht over de stad. Hier vond ik het typische beeld van het Midden- Oosten wat ik had, terug. Zandkleurige en witte huizen die hutjemutje bij elkaar staan, met af en toe een minaret van een moskee er bovenuit.
Amfitheater
Dit theater is gebouwd in opdracht van de Romeinse keizer Marcus Aurelius. Er kunnen zo’n 6000 mensen in. Het theater wordt zo nu en dan nog steeds gebruikt voor concerten. Bij het amfitheater vind je ook het archeologisch museum en het folklore museum. Je hoeft hier niet heel veel tijd te besteden.
As Salt
Na Amman zijn we doorgereden naar As Salt. Dit plaatsje stelt eigenlijk weinig voor. Er is een kleine souk (winkelstraatje) waar je vooral traditionele kleding kunt kopen. De mensen zijn niet aan toeristen gewend (je ziet ze ook niet), dus je wordt enorm aangekeken als je over straat loopt. Iedereen is vriendelijk en toetert naar je. Verder niet heel bijzonder en ook niet de moeite waard.
Na terugkomst in het hotel vond ik het leuk om nog even te kijken wat er in de buurt te doen was.
Winkelcentrum
Amman heeft dus diverse grote winkelcentra. En met groot bedoel ik meer dan vijf verdiepingen. In tegenstelling tot wat ik verwachtte, ziet dat winkelcentrum er dus enorm modern uit. Hoofddoekwinkels en winkels met gewaden worden afgewisseld met winkels waar ze korte jurken en naveltruitjes verkopen. Mooi dat dat kan! Er staan trouwens bijna alleen mannen als verkopers in de winkels…
De volgende dag stopten we op een aantal plaatsen, waaronder Umm Qais, wat hoog in het noorden van Jordanië ligt, niet eens zo héél ver van de grens van Syrië. Umm Qais was vroeger een cultureel centrum. Je hebt hier uitzicht over het meer van Galilea.
Het hoogtepunt van deze dag vond ik Jerash.
Jerash: Een indrukwekkende oude stad met rijke historie
Voor deze archeologische plek moet je wel een paar uurtjes uittrekken! In het oude Jerash vind je allerlei ruïnes uit de Romeinse, Griekse en Byzantijnse tijd. Bijvoorbeeld de tempel van Zeus, de tempel van Artemis (Zeus’ dochter), Byzantijnse kerken met vloermozaïeken en de Cardo Maximus, de hoofdstraat van vroeger. Er staan allerlei zuilen van verschillend formaat langs de straat. Tussen elke twee zuilen zaten vroeger winkeltjes. Er is een ‘Oval Plaza’. De naam zegt het eigenlijk al; een enorm plein in het midden van de oude stad.
Wij liepen zonder gids (wij hadden onze eigen Mo die veel wist te vertellen) maar mocht je behoefte hebben aan iemand die uitgebreid vertelt over de geschiedenis van de stad dan is dat mogelijk.
To be continued…
