De Ha Giang loop is een motorloop die door veel backpackers of andere reizigers wordt gereden in Noord Vietnam. Vaak wordt de route in 2 of 3 dagen afgelegd. Wij deden er maar liefst 5 dagen over! Waarom? Omdat het heerlijk is om de tijd te nemen, alles rustig te bekijken en niet te erg willen haasten. Daarnaast is de omgeving prachtig en hoef je je in deze 5 dagen echt niet te vervelen! Wat ons betreft is een trip korter dan 5 dagen echt te kort voor deze prachtige omgeving. In deze blog lees je de dagverslagen van onze motorloop.
Dag 1: Van Ha Giang naar Yen Minh
De eerste dag vertrokken we vanaf ons hotel in Ha Giang om 6 uur in de ochtend. We reden de loop met zijn vieren op 2 scooters. Nadat we onze bagage op onze scooter vastgebonden hadden kon de loop beginnen! Na een uurtje rijden begonnen we trek te krijgen, dus we gingen op zoek naar ontbijt! De eerste stop was een mislukte poging, maar werd een lekkere Vietnamese filterkoffie. Ook kochten we bij deze lieve vrouw toch nog maar een paar handschoenen. Ik hoor je denken, handschoenen? Ja! En eerlijk: we hebben ze niet meer uit gedaan sinds dit moment.
Tip: Onze reistijd was rond november en wij hebben het behoorlijk koud gehad. Neem dus zeker voldoende kleding mee!
Na de koffie passeerden we een aantal 'ontbijttentjes' (lees: garages die omgebouwd waren tot een soort restaurant met plastic stoeltjes, je kent ze wel als je langer in Azië bent) en aten we uiteindelijk noodles met groenten, heerlijk ontbijt… De varkenskoppen lieten we graag liggen, nadat we ze tien keer aangeboden hadden gekregen. Na dit heerlijke ontbijt kon de tocht echt beginnen!
Uitzicht tijdens de Ha Giang Loop
Hup de bergen in. Vanaf het eerste moment hebben we mogen genieten van prachtige uitzichten! Het was wel erg koud, en mistig. Onderweg kwamen we ook veel tours tegen van groepen die samen met lokale mensen de loop reden (de welbekende easyrider tours). Wij waren blij dat we zelf de loop reden, en niet in een groep zoals deze! Wanneer je de loop zelf rijdt heb je namelijk veel meer vrijheid en kun je het lekker rustig aan doen. Maar, wanneer je alleen op reis bent is een easyrider tour zeker een hele fijne en veilige optie!
We reden vandaag door prachtige valleien en gingen zelfs eventjes van de ’standaard’ route. Hier belandden we in een lokaal dorp die toegankelijk was via een houten constructie wat een brug voor moest stellen. We vonden het even spannend of we de overkant zouden halen, maar uiteindelijk is het gelukt! In het dorp verbouwden ze bijna alles zelf, het leek bijna volledig zelfvoorzienend! Vrouwen waren overal hard aan het werk en sjouwden met onvoorstelbare hoeveelheden takken en andere voorwerpen op hun rug, zelfs de hoogzwangere vrouwen…
Hardwerkende vrouwen in Noord Vietnam
Voor de lunch kwamen we terecht bij een hele leuke homestay (Muong homestay) die gelegen is op de route van de Ha Giang Loop.
Tip: mocht je vegetarisch of vegan eten net zoals ons, dan kan je ook zeker bij Muong Homestay terecht voor je lunch! Vooral de zoete aardappelfrietjes vielen bij ons erg in de smaak.
Na de lunch zijn we rustig doorgereden tot we in Yen Minh aankwamen. Hier hebben we een leuke (eco) homestay gevonden. In de avond aten we een hapje bij een restaurantje met ontzettend lieve mensen. Soms is het zo fijn om ergens te komen waar mensen echt blij zijn dat je er bent, en super graag met je willen praten! Ook hier aten we uiteraard weer de zoete aardappel frietjes, want die blijken uitzonderlijk lekker te zijn in het Noorden van Vietnam! Daarnaast kon een glaasje 'happy water' (lokale rijst whiskey) uiteraard niet ontbreken. Daarna vielen we heerlijk in slaap!
Dag 2: Van Yen Minh naar Dong Van
Op dag 2 zouden we vroeg vertrekken, want we hadden ook vandaag weer een vol programma! Het ontbijt was echter iets te gezellig, waardoor we pas halverwege de ochtend vertrokken. Al snel reden we in echt berglandschap en was alles wat we zagen wit uitgeslagen van de kou. Des te prachtiger sprongen de kleurrijke gebouwtjes en mensen eruit in dit landschap. En het waren veel mensen die we lopend langs de weg aantroffen terwijl er amper dorpjes te bekennen waren. Even later zagen we ook waar deze mensen naar op weg waren. Van heinde en ver kwamen allerlei verschillende volkeren met zowel verschillende gezichten als kleding naar de markt lopen, waar wij even later ook overheen reden. Langs de enige weg in een klein dorpje was er van alles te koop op de markt. Van dieren tot suikerriet en van slippers en jassen tot sikkels, klederdracht, groenten en vlees lagen uitgestald op de markt. Voor het eerst tijdens onze reis zagen we geen dubbelingen (waar we anders op elke Aziatische markt 10 kraampjes zien die hetzelfde verkopen). Nee, een ieder verkocht hier zijn of haar eigen product. Zo zagen we ook weer tal van kippen in kooitjes, biggetjes aan riempjes alsof ze uitgelaten werden én flinke levende varkens achterop scooters gebonden. Althans, we kwamen er pas achter dat deze levend waren toen we even later achter zo'n arm dier op wielen reden en deze opeens een hartverscheurend gekerm uitstootte. Voor ons als veganisten was het niet een erg fijn gezicht, maar wel bijzonder om te zien.
Een levend varken wordt vervoerd achterop een scooter
Een aantal kilometer verder namen we een afslag die ons van de loop af bracht om even bij de lokale bloemenvelden te gaan kijken die volgens de jongen van de scooterverhuur nu (side note: het was november… winter?) in bloei staan. "Echt HET hoogtepunt van de loop" (red.; Hij sprak uiteraard geen Nederlands). We wilden hier natuurlijk maar wat graag een kijkje gaan nemen. Mede gezien we weer in een kolonne van toeristen op of achterop een motor waren beland. Niet ideaal in de bergen. Super leuk was het ook om wederom even van de gebaande paden af te gaan! We troffen hier helaas geen bloemen aan, maar kwamen opeens in een Chinese wereld terecht in een vallei waar we, inderdaad China, op een aantal tientallen meters de berg op bijna konden aanraken. Waar alle kinderen langs de weg ons tot dusver nog vrolijk begroetten troffen we aan het einde van de weg (ja, deze hield onderaan de heuvel met China bovenop gewoon echt op) kinderen aan die hartstikke bang voor ons waren. Ze leken nog nooit een westerling te hebben gezien. Inmiddels was het ook tijd voor een lunch, en vonden we een restaurantje waar we een heerlijke noodlesoep konden scoren.
Het Hmong paleis tijdens de Ha Giang Loop
's Middags werd het landschap nog rauwer en stopten we even bij een traditioneel Hmong paleis uit het begin van de vorige eeuw. Voorafgaand aan de realisatie van het paleis had een man van het Hmong volk alle losse stammen in deze regio weten te verenigen en wist weerstand te bieden aan zowel de Chinesen, Fransen en later onafhankelijke Vietnamesen door zijn militaire vernuftigheid. Hij dwong gedurende de tijd steeds een autonome status van de regio af. Vanuit de grootheid van deze man en de voorspoed van de volkeren in deze tijd realiseerde hij een paleis van waaruit hij regeerde. Dit was ontzettend bijzonder gezien zelfs nu deze mensen met de minimale middelen in de meest simpele huisjes nog leven!
Vervolgens reden we snel door nog verder de bergen in om even verderop wederom van de loop af te slaan. Na een prachtige tocht kwamen we in het meest noordelijkste puntje van Vietnam, Lung Cu, aan waar we een berg met een vlaggenmast beklommen. Wat een klim! We kwamen even later er pas achter dat we ook naar boven konden rijden.. Achja, hebben we vandaag ook nog iets actiefs gedaan! Helemaal bovenaan hadden we een prachtig uitzicht over de vallei welke voornamelijk Chinees grondgebied is. De wegen vanuit Vietnam hielden hier dan ook allemaal op om even later weer in China te ontspringen. Heel bijzonder om te zien!
Vlaggenmast Vietnam
Hierna begon de race tegen de klok. We hadden onze achterstand van 's morgens bij de start niet meer goed kunnen maken en stonden nu tegen het einde van de middag nog met een half been in China. Gelukkig maakten we bij daglicht nog een prachtige afdaling. Wat was het fantastisch om hier te kunnen rijden! Eenmaal op de 'grote weg' aangekomen vervolgden we de oorspronkelijke route van de loop. Wel was het inmiddels al behoorlijk aan het schemeren. Geen probleem zou je zeggen met nog een klein stukje te gaan.. Totdat de weg slechter en slechter bleek te worden. Slalommend tussen kuilen, op een inmiddels onverharde (snel)weg, moesten we tal van vrachtwagens in het opeens pikkedonker ontwijken. We hoorden later dat we gelukkig niet heel veel van de omgeving gemist hebben, en na nog een poos intensief rijden kwamen we op onze volgende bestemming aan; een oud Frans stadje, Dong Van.
Rustig reden we Dong Van binnen in het donker, op zoek naar een geschikte plek om te overnachten, toen we plots op de motor aangesproken werden door een vrouwtje dat naast ons kwam rijden. Ze vertelde ons dat ze een mooie kamer voor ons had dus we besloten haar te volgen naar haar hotel. Een propper op de brommer… Alles kan hier in Azië! Wat helemaal mooi was, was dat we met z’n 4en voor een ontzettend laag geldbedrag een nette kamer konden krijgen (lees: ongeveer 3,50 euro), die anders voor 7 personen bedoeld was. Zo makkelijk kan het blijkbaar gaan! 's Avonds aten we lekker in een gezellig restaurantje genaamd Green Karst (ook een tip voor de vega’s!).
Tip: probeer hier zeker even de lokale rijst-rum. Ze maken deze hier met lokale honing, wat het ontzettend lekker maakt!
Verder lezen over onze ervaring met de Ha Giang Loop? Lees dan hier deel 2.
