In mijn vorige blog is te lezen dat ik Lecce heb bezocht. Na Lecce gezien te hebben besloten we om naar Ostuni te gaan. De volgende dag vertrokken wij vanuit het treinstation van Lecce naar Ostuni. Ongeveer een uur later en maar €12 pp (voor een retour) lichter kwamen we aan op het treinstation van Ostuni. Hier pakte wij voor €1 pp de bus naar de stad. Aangekomen te zijn in de stad merkten we al snel dat dit een wat bekender stadje was in Puglia, want we zagen hier wel genoeg toeristen lopen. Later snapten we ook dat er veel toeristen op af kwamen want het was hier echt prachtig!
Dit oude stadje ligt op een berg en staat bekend als “de witte stad”, omdat er veel witte huisje te zien zijn. Wij besloten dan ook om onze route te beginnen bij het uitkijkpunt van Ostuni.
Het uitkijkpunt van Ostuni
Het uitkijkpunt van Ostuni ligt nog geen kilometer buiten de oude stad en is zeker de moeite waard om even heen te lopen. Wij liepen hier heen en we kwamen bij het eerste uitkijkpunt. Toen wij hier aankwamen zagen wij al snel waarom Ostuni “de witte stad” werd genoemd want we hadden een prachtig uitzicht over deze witte oude stad. ( Tip: loop deze straat iets verder uit en vind nog een uitkijkpunt waar je nog meer van de oude stad kunt zien liggen. ) Na wat foto’s gemaakt te hebben zijn we doorgelopen naar de oude binnenstad.
Oude stad Ostuni
In de oude stad werden wij alweer snel verliefd op alle gezellig straatjes. We begonnen door gewoon één van deze straatjes in te lopen en al snel liepen we door alle straatjes heen zonder een route. Misschien hebben we hierdoor veel meer gelopen maar ik adviseer dit zeker, omdat je dan ook onbekende leuke straatjes tegen komt. Ostuni kent namelijk zoveel leuke straatjes dat je er geen één wilt missen. Na zo’n beetje alle straatjes gezien te hebben en wel honderd souvenir winkeltjes binnen te zijn gelopen, zijn we doorgelopen naar een leuk pleintje.
Pleinen Ostuni
Ostuni kent twee leuke pleintjes. De eerste (op de foto te zien) is als je de oude stad binnenloopt. Hier vind je nog een prachtige kathedraal en kan je super gezellig op een terrasje genieten van een hapje en een drankje. ( Tip: loop alle kerken/kathedralen eens in. De binnenkanten zijn namelijk gigantisch mooi! Hieronder een voorbeeld van één van de kerken/kathedralen. Helaas weet ik niet meer welke aangezien we ze allemaal in zijn gelopen. Oeps! )
Pleintje nummer twee ligt iets dieper de stad in, maar is het bezoeken zeker waard. De weg naar dit pleintje is al erg leuk door alle leuke en drukke straatjes waar je doorheen moet lopen om hier te komen. Aangekomen op het pleintje zijn wij eerst de kerk weer binnengelopen en hebben wij even staan kijken bij wat leuke straatmuzikanten die hier aan het optreden waren. Daarna wilden we even uitrusten dus zochten we een terrasje maar zagen als snel een ijssalon waar de keuze dus naar uit ging. Toen we de ijssalon inliepen zag ik al snel een paar hele leuke koppen. Dus dames als je leuke Italiaanse jongens wilt spotten moet je hierheen, er lopen er genoeg rond, haha grapje. Na dus even afgeleid te zijn gingen wij ons ijsje bestellen. Mijn moeder koos twee bolletjes en hierna koos ik ook twee bolletjes, maar ik merkte al snel dat de ijsjongen maar bleef scheppen. Toen we wegliepen zei mijn moeder “volgens mij zag hij je wel zitten hij bleef maar naar je lachen en jouw ijsje is twee keer zo groot”. Ik was dus niet de enige die het opgevallen was. Wil je dus een groot ijsje lach dan even lief naar deze Italiaanse jongens haha. Na heerlijk genoten te hebben van ons ijsje gingen wij verder. We doken nog een paar leuke oude straatjes in die wij nog niet gezien hadden.
Na nu echt wel zo’n beetje alles gezien te hebben zijn wij richting de bushalte teruggelopen. Daar besloten wij om niet de bus terug te pakken, maar lekker terug te gaan lopen naar het station. Dit was ongeveer drie kilometer. Het werd alleen meer een survival route dan een wandelroute. We moesten vaak over rare weggetjes en ook over de grote weg dus dit was misschien niet de beste optie. Na heel aangekomen te zijn op het station hebben wij de rechtstreekse trein terug naar Lecce gepakt. In de trein zeiden mijn moeder en ik eigenlijk gelijk hetzelfde tegen elkaar “dit hadden we niet willen missen”. Dit stadje stond niet op onze lijst, maar we waren allebei erg blij dat dit ons aangeraden werd want het was echt een prachtige stad.
Kort samen gevat was onze tweede dag ook erg bevallen. De derde dag zijn wij vanuit Lecce naar Otranto gereisd. Benieuwd naar mijn ervaring met Otranto? Lees dan mijn volgende blog over Otranto.
Wil je meer van mijn reizen bijhouden dat kan op:
