Van Amsterdam naar Agadir
De vlucht van 3 uur en 36 minuten vloog voorbij (letterlijk en figuurlijk). Een cola'tje, muziekje en tijdschrift verder, werd de landing naar Agadir ingezet. Ik kon mijn geluk niet op, want er stond bijna iemand met onze namen (ik reis samen met Josien) op een bordje. Bijna. De chauffeur heeft waarschijnlijk zijn rijbewijs gespaard met punten bij de plaatselijke supermarkt en toen de deuren op slot werden gedaan (toen er een man langs liep) snappen jullie dat wij wisten dat we in Marokko waren. Nou, niet Marokko, maar Inezgane was volgens de driver "not save".
Tip: boek je vliegtickets eenvoudig en voordelig op Skyscanner!
Solid Surf House
Wij zijn met onze neus in de boter gevallen: het diner en het toetje stond klaar. Vervolgens een rondleiding gekregen door het Solid Surf House. Ik slaap samen met Josien, en onze Duitse en Zwitserse kamergenoten, op een kamer. Morgenochtend start om 7 uur de yogales, dus wij gaan ons Marokkaanse bed opzoeken (22.36 uur Nederlandse tijd). De klok gaat in Marokko een uurtje terug.
Een dag van een surfchick
Om 6.45 uur ging de wekker. Heel enthousiast, in mijn korte Under Armour broekje en hemdje stonden Josien en ik (in het donker) met onze matjes op het yoga terras. Drie minuten later stond ik weer voor mijn koffertje om een lange broek en trui aan te doen. Later bleek dat sokken ook een mooie bijkomstigheid hadden geweest
Tip: neem ook warmere kleding mee, wanneer je in oktober naar Marokko gaat.
In soms onmogelijke poses merkte ik dat ik de afgelopen dagen mijn bovenlichaam getraind had in de sportschool: verzuring (alle yoga deskundige, jullie hebben gelijk, yoga is zwaarder dan je denkt). De yoga lerares vroeg Josien om te "translaten". Nou is mijn Engels niet geweldig, maar de oefening snapte ik wel, alleen de uitvoering lukte niet. Gelukkig had Josien door dat ze hem daarom niet hoefde te vertalen. Yoga is dus écht een sport.
Een heerlijk ontbijt stond voor ons klaar, waarna wij vervolgens een wetsuit hadden uitgekozen. Josien is mijn gids, zij weet alles al binnen het Solid Surf House, dus dat is superhandig. Mijn lunchbakje gevuld, vork erin, naam op het bakje en in de koelbox gedaan. Een busje bracht ons naar het strand, waar de beginners als eerst het water in mochten. Ik ben nog nooit in de herfstvakantie op zonvakantie geweest, maar neem een aantal dingen van mij aan:
- In een bikini of korte kleding rondlopen is not done en bezorgd je chickenskin (ja, goosebumps, I know);
- Rond oktober is het zand niet meer heet, maar kan je er gewoon op lopen.
- Het zeewater is alsof je voeten eraf vriezen, zelfs met wetsuit aan.
Tip: boek je excursies en dagtrips vanuit Taghazout eenvoudig op GetYourGuide!
Voor de surfles, eerst theorie
Ik kreeg eerst een stukje theorie, waarna we het water in gingen. Simo is de leraar en hielp mij goed. Na een aantal pogingen stond ik al met twee voeten op het bord. Woehoee. Opwarmen in het zonnetje (hij was er!) en tijd om te lunchen. Na de lunch mag je zelf bepalen of je het water in gaat om wat golven te “pakken”. Rond half 4 (Marokkaanse tijd, alles op z'n "insjallah") de spullen gepakt en teruggereden naar Solid Surf House. Hier ben ik -na een boodschapje- verder gegaan met relaxen op de ligbanken bij het zwembad. Nu? Ga ik verder met chillen en start om 18.30 uur de yoga!
Vanochtend ben ik de dag weer gestart met yoga. Onder het genot van een opkomende zon én gevoelige spieren. Vijf Marokkaanse seconden de “downward facing dog” vasthouden duurt dan best lang. Ik wil ook nog even terugkomen op mijn yogales van gisteravond. Relax, stretch en ontspanningsoefeningen onder het genot van de geur van de keuken en een mug die je aan het steken is: ontspannener kon het natuurlijk niet. Vanochtend hadden we honger. Ja, ik mag nu honger zeggen in plaats van trek, wij zijn namelijk in Afrika. De surfuitleg was lang, maar eenmaal in het water stond ik op de tweede golf. Best trots. Jammer genoeg bleek dat het hoogtepunt van de ochtend te zijn. Verder veel en hardgevallen.
Eerste indruk van de Marokkanen?
De Marokkanen zijn trouwens heel aardig en behulpzaam. Ze willen je met alles helpen en bedoelen het oprecht goed. Natuurlijk zijn er surfleraren die alleen aandacht aan bepaalde dames besteden en de verkopers die mij "zubiba" noemen zijn er ook, maar hier hoef je je geen zorgen om te maken.
De middag ging veel beter. In het Surf House een lekker kopje Marokkaanse thee gedronken en popcorn gegeten. Je wordt op je wenken bediend! Na een heerlijk Mexicaans diner met linzensoep vooraf en een Rose latte in het dorpje heb ik zojuist entree betaald voor club BED. Het feestje bij Maroc Surf (andere surfschool) sla ik over!
Verder…
Naast aardig en behulpzaam zijn de Marokkanen ook heel gastvrij. Kennis gemaakt met drie vrienden van twee surfleraren en later boodschappen gedaan in Agadir en Taghazout. Met drie bodyguards aan onze zijde de winkel in en ook weer uit begeleidt. Bij terugkomst met alle heren gedanst op Marokkaanse en Europese muziek. Simo, de surfleraar, geassisteerd in de keuken en om 22.03 uur stond het eten (eindelijk) op tafel. We hadden al een banaan uit Banana village gekregen. Wellicht kennen ze in Marokko ook het fenomeen: vrouwen + honger = minder gezellig. Het diner uit de Tajine - na een praatje, plaatje, daadje van Simo - met onze handen opgegeten. Inmiddels stoned van de jointjes die de heren opgerookt hebben was het tijd om naar huis te gaan. Keurig thuisgebracht en een check achter een Marokkaanse avond op onze bucketlist.
Let’s Bee, een echte aanrader wanneer je zin hebt in een feestje op je bord! Foto's zeggen genoeg! Er is ook een mogelijkheid om aan te sluiten bij de BBQ in het Surf House, maar wij hebben ervoor gekozen om zelf op pad te gaan.
Heerlijke poke bowl bij Let's Bee
Conclusie van een surf trip in Marokko
Ik heb genoten van de surflessen, het 768 keer vallen, maar vooral het 769 keer weer opstaan (natuurlijk ook wel eens frustratie). Ik heb veel plezier gehad tijdens het voetballen en beach-tennissen op het strand. Ik heb nieuwe mensen leren kennen, maar ook nader kennis gemaakt met Marokko. De vriendelijke en ontzettend behulpzame mensen blijven mij verbazen. Het is niet het mooiste land waar ik geweest ben, maar heeft veel te bieden. Ik denk dat Taghazout binnen twee of drie jaar het nieuwe Mimizan is. Geen wegen meer met stenen (au!), maar normale wegen en trappen waar je over kunt lopen en niet één maar meerdere strandwinkeltjes en in plaats van gratis gebruik maken van strandbedjes hiervoor moeten betalen.
Solid Surf House is een aanrader. Goed geregeld, vriendelijke mensen, heel goed eten en een knusse locatie. Royal Air Maroc is een prima maatschappij om mee te vliegen. Alles is goed geregeld en boardingpassen worden voor je geprint.
Taghazout Bay, Marokko
Doen: Surfchick of surfdude uithangen, bezoek aan Let’s Bee, bezoek aan het bakkertje op de
hoek en een sprong in het zwembad!
Vervoer: Geregeld door Solid Surf House (heel fijn en betrouwbaar!)
